W poszukiwaniu prawdy.. Jedyna Prawda - Olle Lönnaeus

Wiem, wiem. W poniedziałek miała być relacja z konferencji tolkienowskiej. Jednak wypadek losowy, jak i mnogość prelekcji i dyskusji przeprowadzonych podczas tego wydarzenia był przytłaczający i nie dam rady zrobić relacji na dzisiejszy dzień. Postaram się to zrobić jak najszybciej, ale mogę Wam powiedzieć, że było warto.

Dlatego dzisiaj, postanowiłem napisać recenzję mało znanej książki, którą skończyłem kilka dni temu. Kupiłem ja  z dwóch powodów. Pierwszy to taki, że była tania. Drugi, ten ważniejszy, chciałem w końcu przeczytać jakąś lekturę szwedzkiego pisarza. Do tej pory czytałem powieści z Finlandii i Norwegii, więc teraz zostało mi znaleźć coś rodem z ojczyzny klocków Lego by poznać całą Skandynawię.

Hobbit w malarstwie i grafice J. R. R. Tolkiena

Gdy opublikowałem tego posta, obiecałem, że w piątek pojawi się recenzja jednej z książek Tolkiena. Obietnicy dotrzymuję, jednak postanowiłem, że nie będę banalny i nudny, i nie przedstawię jednego z jego wielu wybitnych dzieł, a coś zupełnie innego. Hobbit w malarstwie i grafice J. R. R. Tolkiena to zbiór rysunków i szkiców samego Mistrza, który bardzo dbał o stronę graficzną swojej debiutanckiej powieści.

Mój egzemplarz nabyłem w taniej księgarni w Krakowie, po bardzo okazyjnej cenie, której nie dostałbym nigdzie indziej. Polowałem na nią od dawna, jednak cena lekko odstraszała, więc gdy nadarzyła się okazja, nie zastanawiałem się.

Nowy cykl! !TOP5

!TOP5 to moje nowe autorskie zestawienia, rankingi ulubionych, najlepszych, najbardziej interesujących, bądź najgorszych książek, postaci filmowych, okładek, ekranizacji, itp, itd.

Dzięki temu poznacie mnie lepiej, a co więcej, i co najważniejsze, może skłonię Was do sięgnięcia po niektóre pozycje.

Zestawienia będą pojawiać się każdego 27-ego dnia miesiąca. Nie pozostaje mi nic innego jak rozpocząć pierwszy ranking.

Liebster Blog Award #2

Dzięki uprzejmości Bet G. z bloga

http://greczynkaaczyta.blogspot.com/, zostałem, po raz drugi, nominowany do

Liebster Blog Award.

Dziękuję bardzo!

Jej pytania okazały się wymagające, przy niektórych musiałem się chwilę zatrzymać, by odpowiedzieć jak najpełniej.

Tym razem nie nominuję nikogo, chyba, że ktoś chciałby odpowiedzieć na moje pytanie, to proszę o kontakt ;)

Podejmując trudne tematy z Harlanem Cobenem..

O Harlanie Cobenie słyszałem już od dawna, często jego książki pojawiają się w księgarniach na półce opatrzoną nalepką "nowości". Jednak nigdy nie sięgnąłem po żadną z jego lektur, sam nie wiedząc czemu. Czy to brak czasu na tego typu gatunek czy po prostu pieniędzy? Wiedziałem, że Coben jest świetnym pisarzem, podtrzymuje swoją reputację wydając kolejne świetnie książki. Jednak widząc szansę na pierwsze spotkanie z nim (pożyczenie od koleżanki), skorzystałem z niej.

"Klinika śmierci" to pierwszy thriller medyczny w dorobku autora, nieco później dowiedziałem się, że to także druga jego powieść. Zdziwienie moje po tym fakcie było przeogromne, bo powieść, jak i jej konstrukcja są świetnie zbudowane.

Boję się o swoje myśli, czyli "Rok 1984" Orwella

Kiedy przeczytałem książkę Orwella, jeszcze przez kilka godzin nie wiedziałem co tak naprawdę chcę napisać w recenzji tego dzieła. Wywarła na mnie niesamowite wrażenie, początkowe strony były bardzo trudne - ciężki język, niełatwa narracja, skomplikowane tło.

Wcześniej jedynie słyszałem o tej powieści jako przełomowym fenomenem naszych czasów, Orwell ukazuje świat sobie nie znany, przypomnę, że książka po raz pierwszy została wydana 8 czerwca 1949 roku. Cztery lata po drugiej wojnie światowej, katastrofie ówczesnej Europy, autor jest świadkiem działania systemu stalinowskiego. Wiem, że zabrzmi to strasznie, ale właśnie ten system niejako natchnął go do pisania, stworzył coś, co przez długi czas w państwach ZSRR było zakazane i objęte cenzurą (w Polsce od 1980 była publikowana w postaci paryskich przedruków.

Papierowe postaci Eliny Hirvonen..

Ostatnio odwiedziłem jedną z tanich księgarni w Krakowie, polując na jakieś ciekawe książki. Kupiłem dwie. "Przypomnij sobie" zwróciło moją uwagę niesamowicie intrygującą okładką, przemyślaną i z ciepłym odcieniem zieleni. Przeczytałem opis z tyłu, rekomendacje krytyków i pomyślałem "Czemu nie? Dawno nie czytałem książek o takiej tematyce."

Elina Hirvonen to fińska prezenterka i dziennikarka telewizyjna. Jej debiutancka powieść "Przypomnij sobie" była nominowana do prestiżowej nagrody literackiej Finlandia Prize 2005. Bardzo ładnie się zapowiada prawda? Nie często przecież debiutanckie powieści zyskują aprobatę krytyków i uwielbienie czytelników, a zwłaszcza o tak trudnych tematach. 

Liebster Blog Award #1

Dzięki uprzejmości Małgorzaty z bloga http://babskieczytadla.blogspot.com/, zostałem nominowany do 

Liebster Blog Award.

Dziękuję bardzo!

 Zasady zabawy:

Nominacja do Liebster Blog Award jest otrzymywana od innego blogera w ramach uznania za "dobrze wykonaną robotę". Po odebraniu nagrody należy odpowiedzieć na 11 pytań otrzymanych od osoby, która Cię nominowała. Następnie Ty nominujesz 11 osób, informujesz ich o tym oraz zadajesz im 11 pytań. Nie można nominować bloga, który Cię nominował.

Kamil pisze #1

 Często podczas namawiania innych ludzi na czytanie, czy to moją dziewczynę, rodzinę czy znajomych, pada stwierdzenie "Książki są przecież drogie, a używanych, często zniszczonych, na allegro, kupować nie chcę." Niestety to prawda, za opasłe tomiszcza, czyli ponad 500 stron, cena często sięga powyżej 45złotych. Zależy to też od okładki, jeżeli jest pięknie ilustrowana, kolorowa - cena automatycznie wzrasta. Na allegro ceny są ciut tańsze, a te najtańsze w niezbyt dobrej kondycji. Empik, Matras, inne księgarnie też odpadają. Także, gdzie kupować książki?

Wymagający kryminał, czyli "Policja" Jo Nesbo

Przyznam się szczerze – nigdy nie słyszałem o jakiejkolwiek książce Jo Nesbo. Moja przygoda z kryminałami i powieściami sensacyjnymi dopiero się rozpoczyna i nie znam innych nazwisk niż King, Christie, Doyl, Larsson, no i od teraz Nesbo. I wiecie co? Wciąga mnie to, lubię coraz bardziej czytać o psychopatycznych mordercach, ich wskazówkach, nietypowych miejscach zbrodni i oczywiście o genialnych inspektorach, detektywach. Wracając jednak do „Policji”.

Erlend Vennesla, emerytowany policjant, zostaje  znaleziony martwy, dokładnie w tym samym miejscu, gdzie przed dziesięciu laty została zamordowana i zgwałcona Sandra Tveten. Okazuje się, że Erlend brał udział w śledztwie owej zbrodni, jednak zostało ono umorzone, a sprawca pozostał na wolności. Czy to zwykły zbieg okoliczności? 

Zapraszam do Piekła..

Opowiem Wam pewną historię i dzięki temu dowiecie się, dlaczego lubię książki Browna z Robertem Langdonem w roli głównej.

Kilka lat temu wyjechałem do Włoch na wakacje. Byłem młodym szczylem, rodzice postanowili, że wyślą mnie na kolonie. Padło na Włochy, bo kultura, bo starożytność, bo trzeba coś w życiu zwiedzić. Wtedy byłem pasjonatem historii, lekko zagubionym i nieśmiałym, więc taka wyprawa była wówczas przygodą życia. Mieszkaliśmy w ośrodku wczasowym na Morzem Adriatyckim, pięćdziesiąt metrów od plaży, słońce, piasek, ciepła woda. 

Bać się, czy się nie bać? Czyli zombie attack!

Żyjemy w takich czasach, że śmierć sprzedaję się bardzo dobrze. A żywa śmierć jeszcze lepiej. 

Najpierw była piosenka zespołu The Cranberries pod tytułem "Zombie", później seria Resident Evil, masa różnych gier komputerowych, a na końcu serial The Walking Dead. Takie są początki i moja historia związana z tematem zombie. W zeszłe  wakacje na ekranach kin ukazał się film World War Z z Bradem Pittem w roli głównej. Film mi się podobał, ciekawy sposób ukazania zombie spowodował, że zainteresowałem się książką. Niestety nie od razu miałem możliwość przeczytania książki, nad czym teraz niezmiernie ubolewam. 

Wiedźmińskich opowiadań ciąg dalszy..

Wiedźmin wrócił nagle i nieoczekiwanie. Jednego dnia gruchnęła wiadomość, że Sezon Burz ukaże się lada dzień. Atmosferę oczekiwania podsycał udostępniony pierwszy rozdział książki. Zaczęły pojawiać się głosy, że Sapkowski robi to pod publiczkę, dla kasy, że nowe przygody Geralta będą przeplatane z tymi z gier. Wielu czytelnikom, po skończeniu lektury nie podobały się nowe/stare przygody bohaterów, narzekali, że Wiedźmina należało zostawić w spokoju.

Szczerzę mówiąc podszedłem do nowych przygód Wiedźmina z pewną rezerwą, nie chciałem się rozczarować, wertować książki, spoglądać na następne strony, sprawdzając ile mi to jeszcze zostało stron do końca.
Pierwsze pięćdziesiąt stron nie powaliło mnie na kolana, ale że jestem fanem Wiedźmina, parłem do przodu. Zagłębiałem się coraz bardziej...

Ciarki i dreszcze, czyli King straszy..

To moje drugie spotkanie z Kingiem, ale jakże udane! Pierwszą książkę jaką przeczytałem tegoż autora to "Christine", która, mówiąc lakonicznie, nie zachwyciła mnie ani kreacją bohaterów ani opisem historii ani jej zakończeniem. Miasteczko Salem natomiast to książka wyjątkowa. Dzięki Kingowi przenosimy się w świat małego, wiejskiego miasteczka Stanów Zjednoczonych lat 70 ubiegłego wieku.. Mamy tu cały przekrój takiego społeczeństwa, inteligentni nauczyciele, miejscowi pijaczkowie, ciekawskie dzieci, ponętne, młode dziewczyny, starzy zboczeńcy, zatroskani rodzice, stare plotkary, bogaty, chciwy szef biura handlu nieruchomościami i uczciwy szeryf. Jest ten Ben, początkujący pisarz, znany w społeczności Salem, wracający po latach w te okolice.

Przez świat z demonami, czyli o zakończeniu cyklu Bretta.

"Kocham Cię Arlenie Bales.

Kocham Cię Renno Tarner"

Takie wyznania towarzyszy nam nieodłącznie przez wędrówkę, poprzez szósty tom przygód bohaterów świata Bretta.

Skończyłem dosłownie przed chwilą i tak naprawdę, mam mieszane uczucia. Z jednej strony wyczuwam zmarnowany potencjał Wojny w Blasku Dnia, a z drugiej, autor nadrabia to wszystko ostatnimi scenami i niezłym zakończeniem. Nadal zachwycają opisy demonów, ich przebiegłość nie zna granic, a pierwotny instynkt pozwala na mnóstwo okropności. I to jest największa zaleta książki, demony, bo to one są spoiwem walki między Północą a Południem.